Het was inmiddels alweer dag, maar het leek of de dag heel snel weer weg was want bij elke stap die hij zette, werd het donkerder. "Dag dag!". Het trollenbos straalt namelijk een zwarte duisternis uit. Hij liep stapje voor stapje verder naar het bos. Opeens zag hij twee donkere, brokkige, bemoste figuren boos naar hem kijken. Ze liepen boos en gevaarlijk naar hem toe. Terwijl ze met een knuppel in hun handen sloegen, zag Arendoog dat het bostrollen waren. Het heet dus niet voor niets het trollenbos. Ze versnelden hun pas en eentje gromde iets onverstaanbaars: "Gram gom ragmne gam gram grom." Op dat moment werd Arendoog omsingeld door trollen die in vechthouding stonden. Arendoog herinnerde zich dat bostrollen heel dom zijn! Hij maakte een deal met een trol dat als de trol met Memory zou verliezen, hij vriendschap sloot met Arendoog, en zou hij winnen, zouden ze vechten en daarna vriendschap sluiten. De trol was dom, Arendoog was goed in Memory, maar tot Arendoogs grote verbazing, won de trol! (ook al had de trol vals gespeeld maar dat laten we even uit het verhaal!)